w postaci domieszek do nowych mas, łatwym oddzielaniem się od ścian gotowego odlewu w czasie wybijania go z formy i oczyszczania...

Historia wymaga pasterzy, nie rzeźników.

Odlewanie grawitacyjne – zwykły sposób wypełniania form ciekłym metalem pod wpływem siły ciążenia.
Odlewanie odśrodkowe – metoda wykorzystująca siłę odśrodkową do wypełniania ciekłym metalem wirującej formy odlewniczej. Rozróżnia się:
1) odlewanie odśrodkowe właściwe
2) odlewanie półodśrodkowe
3) odlewanie pod ciśnieniem odśrodkowym.
Oś wirowania może być pionowa, pozioma lub nachylona do poziomu
Odlewanie ciśnieniowe – proces odlewania polegający na wywieraniu ciśnienia 2 350 MPa na ciekły metal w okresie doprowadzania go do wnęki formy metalowej.
Odlewanie próżniowe – met. odlewania polegająca na tym, że zarówno strumień odlewanego metalu, jak i forma znajdują się w komorze próżniowej.
Odlewanie ciągłe – polega na wytwarzaniu odlewów o stałym przekroju poprzecznym i znacznej długości. Odlew powstaje w specjalnych chłodzonych formach zwanych krystalizatorami.
Odlewanie kokilowe- proces wykonywania odlewów polegający na zalewaniu trwałych form metalowych lub z innych materiałów ciekłym metalem. Metal jest zalewny do objętości formy pod ciśnieniem grawitacyjnym.
Odlewanie metodą wytapianych modeli – polega na wykonaniu pod ciśnieniem w stalowej matrycy modelu z wosku ziemnego, parafiny z żywic syntetycznych. Otrzymany model pokrywa się cienką warstwą zawiesiny mielonego pisku kwarcowego zmieszanego z grafitem w szkle wodnym. Po wyschnięciu formuje się go w skrzynce formierskiej i umieszcza się w piecu i w temperaturze 100-120
stopni wytapia się model woskowy.
Metoda shawa – jej istotą jest kompozycja masy ceramicznej złożonej ze sproszkowanych materiałów i z ciekłego spoiwa. Masa ma konsystencję szlamu. Metoda trudna do automatyzacji, droga i jednostkowa
3. Jaka jest różnica między surówką, żeliwem, staliwem i stalą.
Żeliwo - stop odlewniczy żelaza z węglem, krzemem, manganem, fosforem, siarką i innymi składnikami zawierający od 2% do 3,6% węgla w postaci cementytu lub grafitu. Żeliwo otrzymuje się przez przetapianie surówki z dodatkami złomu stalowego lub żeliwnego w piecach zwanych żeliwniakami. Żeliwo charakteryzuje się niewielkim - 1,0% do 2,0% skurczem odlewniczym, łatwością wypełniania form, a po zastygnięciu obrabialnością. Żeliwo dzięki wysokiej zawartości węgla posiada wysoką odporność na korozję.

Staliwo (<2% C) to stal w postaci lanej, nie poddana obróbce plastycznej. Właściwości mechaniczne staliwa są nieco niższe niż własności stali o takim samym składzie po obróbce plastycznej. Staliwo ma natomiast znacznie lepsze właściwości mechaniczne od żeliwa, w szczególności – jest plastycznie obrabialne, a odmiany o zawartości węgla poniżej 0,25% są również dobrze spawalne.

Surówka - Stop żelaza z węglem (2÷5%),krzemem, manganem, fosforem i siarką będący produktem redukcji rudy w piecu nazywa się surówką. Nazwa pochodzi stąd, że jest to produkt przewidziany do dalszej przeróbki, czyli surowiec. Klasyfikacje surówki:
Ze względu na budowę rozróżnia się surówki: białą, szarą i pstrą.
-//-przeznaczenie: besemerowska, martenowska, tomasowska, odlewnicza

Stal – stop żelaza z węglem plastycznie obrobiony i plastycznie obrabialny o zawartości węgla nie przekraczającej 2,06%. Stal obok żelaza i węgla zawiera zwykle również inne składniki. Do pożądanych – składników stopowych – zalicza się głównie metale. Stal otrzymuje się z surówki w procesie świeżenia.

4.Metalurgia proszków ( narzędzia, gotowe wyroby , na czym polega)
Metalurgia proszków – metoda wytwarzania metali z ich proszków, bez przechodzenia przez stan ciekły. Oddzielne cząstki proszków łączą się ze sobą w jednolitą masę podczas wygrzewania silnie sprasowanych kształtek w atmosferze redukującej lub obojętnej. Proces ten jest ekonomiczną metodą wielkoseryjnej produkcji elementów o niewielkich prostych kształtach, w wyniku której uzyskuje się w pełni zwarte sprasowane komponenty.
Produkcja wyrobów dzieli się na:
• wytwarzanie proszków metali •formowanie proszków • prasowanie
• spiekanie • ewentualna obróbka wykańczająca

Metodami metalurgii proszków wytwarzamy:
• przedmioty z metali trudno topliwych
• pieki metali i niemetali wykazujących znaczne różnice temperatury topnienia
• materiały porowate na łożyska samosmarujące,

w postaci domieszek do nowych mas, łatwym oddzielaniem się od ścian gotowego odlewu w czasie wybijania go z formy i oczyszczania...

Serwis znalezionych fraz

Historia wymaga pasterzy, nie rzeźników.

Podstrony