transporcie powietrznym.
Dalsze konwencje zostały zawarte w latach 1948-71:
Genewska Konwencja Lotnicza 1948, o międzynar. uznaniu praw na statku powietrznym, podp. 19 VI 1948, Rzymska Konwencja z 1933 została zastąpiona 1952 nowa Konwencja dot. szkód
wyrządzonych na powierzchni 7icmi osobom trzecim przez ohce stniki powietrzne. Na Konferencji w Hadze 1955 przyjęto Haski Protokół 1955 oraz zalecono o-pracowanie problemu
czarterowania najmu i eksploatacji statków powietrznych, co zostało zrealizowane przez Guadala-jarską Konwencje Lotniczą 1961; a także zbadanie możliwos-
Prawo międzynar. morskie 2888
d unifikacji międzynar. prywatnego prawa lotn. i regulowania ' fldnoSnych sporów międzynar. Na Konferencji w Tokio, 14 X : 1963, przyjęta została konwencja o przestępstwach i niektórych
innych czynach dokonanych na pokładach statków powietrznych, która w związku z narosłym w dekadzie 1961-70 problemem -*• piractwa powietrznego, okazała się nie-wystarczająca i została
zastąpiona Haską Konwencją o zwal-oaniu bezprawnego zawładnięcia statkami powietrznymi z 16X11 1970. Pierwszym aktem nowej dekady jest Owatemal-(ki Protokół Lotniczy z 8 III 1971 w
sprawie dalszej rewizji i Warszawskiej Konwencji 1929 i Haskiego Protokołu 1955. Poza tym w latach 1956-71 zawarto wiele regionalnych u-kładów lotn., związanych z procesami
integracyjnymi, począwszy od układu paryskiego z 30 IV 1956 dot. nieregularnych przewozów lotn. w ramach EWG.
Z pojawieniem się pierwszego Sputnika, 4X1957, obok m.p.l. powstaje —>• prawo kosmiczne międzynarodowe.
Niektóre czasopisma poświęcone prawu lotn.: Revue Francaise de Drott Aerien. II Diritto Aereo, lournal ol Air Law and Commerce, Zeitschrift fllr Luftrechł und Weltraumrechtsfra-len.
Polska między wojnami należała do Paryskiej i Warszawskiej Konwencji oraz Haskiej Sanitarnej 1933 i Rzymskiej 1933. Poza tym miała umowy
bilateralne lotn. z Austrią 1925, Bułgarią 1931, Czechosłowacją 1926, Danią 1929, Finlandią 1938, Francją 1921 i 1930, Grecją 1931 i 1936,
Holandią 1925, Łotwą 1938, Niemcami 1929 i 1937, Rumunią 1930 i 1931, Szwecją 1925, Węgrami 1931 i W. Brytanią 1924. Po II wojnie świat.
Polska uczestniczy w Chicagoskiej Konwencji 1944, w Haskim Protokole 1955, w Gua-dalajarskiej Konwencji 1961 oraz Haskiej Konwencji
1971.
Konwencja Chicagoska o międzynar. lotnictwie cyw. 1944:
Dz.U. 1950, póz. 212, 214. Poprawki Montrcalskie 1954 i 1961: Dz.U. 1963, póz. 137, 138; Poprawki Montrealskie 1947; Dt.U. 1969, póz. 210, 211. Układ chicagoski o tranzycie międzynar.
służb powietrznych 1944; Dt.U. 1959. póz. 213*214. Konwencja Warszawska 1929: Dz.U. 1932. póz. 49, 50 oraz Dt.U. 1934, póz. 737. Konwencja Guadalajarska 1961.: Dz.U. 1965, póz. 167,
168. Konwencja Rzymska dot. ujęcia zabezpieczającego statków powietrznych 1933: Dt.U. 1937, póz. 254, 540, 541. Haska zmiana 1955: Dt.U. 1963, póz. 189, 190).
Poza tym Polska posiada bilateralne umowy lotn. z kilkudziesięcioma państwami. Rozwojem prawa lotn. w Polsce zajmował się przed wojną, zał.
1937, Inst. Prawa Lotniczego i Zagadnień Gospodarczych Lotnictwa, którego funkcje przejął Zakład Prawa Lotniczego Uniwersytetu Warszaw-
skiego. Polskie ustawodawstwo lotn. międzywojenne i powojenne zostało skodyfikowane Ustawą o Prawie Lotniczym z 31X1962, która w art. 15
stwierdza, iż „przepisy prawa lotniczego nie naruszają umów międzynar. obowiązujących Polskę w zakresie, lotnictwa cywilnego".
L. BABIŃSKI Drogi i kierunki współczesnego prawa lotnicze-SO, Warszawa 1930; ll-e Conference Int. de Droit Prlve Aerien 1929, Varsovie 1930; J. W. GARBER Int. Regulatlon ol Air Warfare,
w: Air Law Revlew No. 3, 1932; A. AMBRO-SINI Corso de Diritto Aeronautico, t. 2, Roma 1933; T. KA-LEWSKI Prawo lotnicze w zarysie, cz. I Międzynar. prawo lotnicze. Lwów 1935; J. KROELL
Droit int. aerien, Vol. n Paris 1936; D. GOEDHUIS Air law In the Makina, Hague 1938;
M. LEMOINE Trolle de Droit Aerien, Paris 1947: P. CHAU-VEAU Droil Aerien, Paris 1951; N. SHAWCROSS-BEAUMONT On Air l.aw, London 1952; M. DE GOFF Manuel de Droit Aerien (Droit
Pubtic), Paris 1954; ICAO Conference Im. de Droil Prive Aerien, La Haye, Seplembre 1955, ICAO Doc. 7686 — LC 140. 1956; A. MEYER Inl. Liiltfnhnabkommen, Bd. 3, Berlin 1953-1957; E.
PEPIN L'enseif!nemenl du drolt aerien dnns le Monde, Montreal 1958; H. A. WASSENBERGH Posl-War Inl. Civil Aviatlon Poticy and the Law at the Air, Hague 1962; C. BEREZOWSKI Prawo
międzynar. lotnicze. Warszawa 1964; N. MATEOSCO MATTE Denx Frontiers lnvi-sible: De la Mer Territorial a, 1'Air „Territorial". Paris 1965;
H. A. WASSENBERGH Aspects of air law and dvii air policy in the sevenlies. Amsterdam 1970. 8. 179; M. ŻfLICZ Międzynar. obrót lotniczy. Zagadnienia ekonomiczno-prawne. Warszawa 1972,
s. 311; W. P. HEERE Int. Bibtiosraphy of Air Law 1900-1971. Leyden 1972, .8. 595.
• 2888 PRAWO MIĘDZYNARODOWE MORSKIE
(ang. International Law of the Sea, franc. Droit international maritime, hiszp. Derecho maritimo internacional, roś. Mieżdunarodnoje morskoje
prawo), przedmiot kodyfikacji prywatnych w XIX i XX w.. Konferencji Haskich 1899 i 1907, LN oraz KPM ONZ. Pierwszą Konwencją
międzynar. była Deklaracja Paryska, 1856, zakazująca -»• piractwa morskiego i ustalająca zasady prowadzenia „skutecznej blokady" oraz zaboru
własności prywatnej. Pierwsze prace kodyfikacyjne podjęły dwa prywatne stowarzyszenia nauk.: Inst. Prawa Międzynar., Institut de Droit Int.,
IDI, w Paryżu i Międzynar. Stów. Prawa, Int. Law Assoc., ILA:
1879 IDI na sesji w Brukseli o ochronie kabli podmorskich. 1883 ILA na sesji w Mediolanie o zderzeniu na morzu.
1894 IDI na sesji w Paryżu o stanie prawnym morza terytorialnego.
1895 ILA na sesji w Brukseli ditto w IDI w 1894.
1896 IDI na sesji w Wenecji o przynależności państw, statków. 1898 IDI na sesji w Hadze o sytuacji prawnej 8tatków i ich
załóg w obcych portach. 1924 ILA na sesji w Sztokholmie o zasadach jurysdykcji na
morzu terytorialnym, na morzu otwartym, w cieśninach
i kanałach.
1926 ILA na sesji w Wiedniu o sytuacji prawnej statków w portach.
1927 IDI na sesji w Lozannie o stanie prawnym morza terytorialnego.
1928 IDI na sesji w Sztokholmie, ditto co w 1898 i w 1927.
1934 IDI na sesji w Paryżu utworzenie Międzynar. Biura d/s Wód, Office Int. des Eaux.
1937 IDI na sesji w Luksemburgu o ochronie biol. zasobów morza.
1954 ILA na sesji w Edynburgu o stanie prawnym dna oceanów i podziemia morskiego.
1957 IDI na sesji w Amsterdamie o różnicach między stanem prawnym morza terytorialnego i wód wewnętrznych.
Poza tym regionalne prace kodyfikacyjne prowadziły Konferencje Międzynar. Amer. Pod egidą LN została uchwalona Deklaracja Barcelońska