Prezes Rady Ministrów uzyskał inne jeszcze uprawnienia natury organizacyjnej. Mianowicie, premier powoływał i odwoływał przewodniczących komitetów oraz wiceprzewodniczących spośród członków komitetu, na wniosek przewodniczącego stałego komitetu. Nadto wskazywał ministra albo wyznaczał sekretarza stanu lub podsekretarza stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, który będzie reprezentował go w pracach stałego komitetu oraz mógł wska-
' Zob. rozporządzenie RM z 25 listopada 1997 r. w sprawie utworzenia stałych komitetów Rady Ministrów (Dz.U. Nr 143, póz. 953, zm. Dz.U. z 1998 r. Nr 121, póz. 789 i Nr 132, póz. 865).
349
Ryszard Majak
zywać organy administracji rządowej i inne osoby, które będą stale uczestniczyły, ale już nie na prawach członka komitetu, w pracach stałego komitetu.
Rząd L. Millera jesienią 2001 r. wprowadził kolejne zmiany dotyczące podstaw ustawowych oraz koncepcji tworzenia komitetów Rady Ministrów.
Porządkowanie tej sfery organów wewnętrznych rządu rozpoczęto od uchylenia, co staje się już stałą praktyką ustrojową, rozporządzenia poprzedniego rządu J. Buźka w sprawie utworzenia stałych komitetów Rady Ministrów.495 Jednocześnie zarządzeniem Prezesa Rady Ministrów z 25 października 2001 r. został utworzony „Stały Zespól Rady Ministrów", zwany dalej w tym zarządzeniu „Komitetem Rady Ministrów".496 Nowy „Komitet" został określony jako organ opiniodawczo-doradczy w sprawach należących do zakresu działania Rady Ministrów lub Prezesa Rady Ministrów. Podstawowym jego zadaniem było przygotowywanie i przedstawianie Radzie Ministrów lub Prezesowi Rady Ministrów projektów rozstrzygnięć oraz wyrażanie opinii lub udzielanie rekomendacji dokumentom rządowym przedłożonym przez odpowiednie organy wnioskujące do rozpatrzenia przez Radę Ministrów lub Prezesa Rady Ministrów.
Nowelizacja ustawy o RM z grudnia 2001 r. wprowadziła nowe rozwiązania dotyczące zasad tworzenia organów pomocniczych Rady Ministrów lub Prezesa Rady Ministrów. Uchylony został art. 11 ustawy, na podstawie którego dotychczas Rada Ministrów mogła tworzyć, w drodze rozporządzenia, stałe komitety.
Obecnie, w świetle znowelizowanego art. 12 ust. l ustawy o RM, organy pomocnicze może tworzyć, w drodze zarządzenia, Prezes Rady Ministrów z własnej inicjatywy lub na wniosek członka Rady
495 Zob. § l rozporządzenia RM z 30 października 2001 r. uchylającego rozporządzenie w sprawie utworzenia stałych komitetów Rady Ministrów (Dz.U. Nr 126, póz. 1385).
4* Zob. zarządzenie nr 127 Prezesa RM z 25 października 2001 r. w sprawie utworzenia Stałego Zespołu Rady Ministrów (M.P. Nr 38, póz. 623). Warto zwrócić uwagę na swoisty wybieg legislacyjny. Zarządzenie premiera zostało wydane na podstawie art. 12, w ówczesnym brzmieniu, ustawy z 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów. Tymczasem przyjęte rozwiązania wskazują, iż w istocie został powołany stały Komitet Rady Ministrów, w swoim składzie i zakresie zadań podobny do stałego komitetu rządu powoływanego w trybie rozporządzenia RM, na podstawie przepisów ówczesnego art. 11 wymienionej wcześniej ustawy.
350
Skład, organizacja iveivnftrzna oraz zasady i tryb funkcjonowania Rady Ministrów
Ministrów. Charakter organów pomocniczych Rady Ministrów lub Prezesa Rady Ministrów mogą w szczególności posiadać:
1) stały komitet lub komitety Rady Ministrów powoływane w celu inicjowania, przygotowania i uzgadniania stanowisk Rady Ministrów lub Prezesa Rady Ministrów w sprawach należących do ich zadań i kompetencji;
2) komitety tworzone do rozpatrzenia określonej kategorii spraw lub określonej sprawy oraz
3) rady i zespoły opiniodawcze lub doradcze w sprawach należących do zadań i kompetencji rządu lub premiera.