W ten sposób dolecieli spóźnieni do atmosfery Oriente, gdzie trwała walka...

Historia wymaga pasterzy, nie rzeźników.

Nie na tyle jednak spóźnieni, by oddziały desantowe znalazły się bezpieczne po-za zasięgiem rażenia. Donal przeszukał wzrokiem tablicę przyrządów i znalazł
przycisk broni do niszczenia celów żywych.
— Przygotować działa rozpryskowe! — zawołał do mikrofonu.
Patrzył na przyrządy, ale w wyobraźni widział opadające ciemne, ubrane
w skafandry sylwetki żołnierzy oddziałów desantowych i pomyślał o kilku mi-
lionach drobnych odłamków stali węglowej, które rozprysną się wśród nich za
dotknięciem jego palca.
— Sir. . . jeśli pan chce. . . strzelcy mówią, że są przyzwyczajeni do obsługiwania broni. . .
— Konserwatorze! — warknął Donal. — Słyszeliście rozkaz.
— Tak jest, sir.
Donal spojrzał na pole obstrzału. Komputer już nakierował broń na cele. Donal
nacisnął guzik.
Dwie godziny później C4J, znajdujący się wtedy na orbicie stacjonarnej, do-
stał rozkaz powrotu do punktu zbornego, a jego kapitan — rozkaz zameldowania
się u dowódcy swojego pododdziału patrolowego. W tym samym czasie powiado-
miono wszystkich łączników sztabowych, że mają zgłosić się na statku flagowym, a łącznika sztabowego Donala Graeme’a — że ma się stawić osobiście u dowód-cy Niebieskiego Patrolu, Lludrowa. Zastanawiając się nad tymi trzema rozkazami, Donal wezwał Ordovyę przez telefon wewnętrzny i uczynił go odpowiedzialnym
za wykonanie pierwszego z poleceń. Sam postanowił, że weźmie na siebie dwa
pozostałe, które mogły — choć nie musiały — mieć ze sobą związek.
Po przybyciu na statek flagowy wyjaśnił sytuację oficerowi dyżurnemu, który
przekazał wiadomość Sztabowi i dowódcy Niebieskiego Patrolu.
— Ma pan się udać prosto do Lludrowa — poinformował Donala i wyznaczył
mu przewodnika.
72
*
*
*
Donal znalazł Lludrowa w prywatnym gabinecie na statku flagowym. Po-
mieszczenie nie było dużo większe od kabiny Donala na C4J.
— W porządku! — powiedział Lludrow, wstając zza biurka i szybko je ob-
chodząc.
Poczekał, aż przewodnik wyjdzie, i wtedy położył dłoń na ramieniu Donala.
— W jaki sposób twój statek wyszedł cało? — zapytał.
— Pilotowałem go — odpowiedział Donal. — Sterownia dostała bezpośrednie
uderzenie. Wszyscy oficerowie nie żyją.
— Wszyscy oficerowie? — Lludrow przyjrzał mu się badawczo. — A ty?
— Przejąłem oczywiście dowództwo. Nic jednak nie zostało oprócz broni do
niszczenia ludzi.
— Mniejsza z tym — powiedział Lludrow. — Przez część akcji pełniłeś obo-
wiązki kapitana?
— Tak.
— Świetnie. To lepiej, niż się spodziewałem — pochwalił Lludrow. — A teraz
powiedz mi coś. Czy jesteś gotów nadstawić karku?
— Z powodów, które akceptuję, oczywiście — odparł Donal.
Popatrzył na niskiego, dość brzydkiego mężczyznę i stwierdził, że zaczyna lu-
bić dowódcę Niebieskiego Patrolu. Podobna bezpośredniość była dla niego rzad-
kim doświadczeniem, odkąd opuścił Dorsaj.
— W porządku. Jeśli się zgodzisz, obaj nadstawimy karku. — Lludrow spoj-
rzał na drzwi, ale były zamknięte. — Mam zamiar naruszyć ścisłą tajemnicę i wyznaczyć cię do akcji sprzecznej z rozkazami Sztabu, jeśli nie masz nic przeciwko temu.
— Ścisłą tajemnicę? — powtórzył Donal, czując nagły chłód na karku.
— Tak. Dowiedzieliśmy się, co kryło się za lądowaniem Newtona i Cassidy
na Oriente. Znasz Oriente?
— Uczyłem się o niej, oczywiście — odpowiedział Donal. — W szkole i ostat-
nio, kiedy zaciągnąłem się na Freilandię. Temperatury do siedemdziesięciu ośmiu stopni Celsjusza, skały, pustynie, jakiś miejscowy gatunek winorośli i dżungla kaktusowa. Brak dużych zbiorników wodnych wartych uwagi i nadmiar dwutlen-ku węgla w atmosferze.
— Dobrze — skwitował Lludrow. — Najważniejsze, że jest wystarczająco
duża, by można się ukryć. Oni tam teraz są, a my nie możemy ich wykurzyć tak

W ten sposób dolecieli spóźnieni do atmosfery Oriente, gdzie trwała walka...

Serwis znalezionych fraz

Historia wymaga pasterzy, nie rzeźników.

Podstrony