Dla psów, jako dla drapieżników, pożywienie ma pierwszoplanowe znaczenie nie tylko dla przetrwania, ale też dla funkcjonowania hierarchii stada. Mąż klientki, która odwiedziła mnie ostatnio, pracował w dziwnych godzinach. W zależności od tego, jak ułożyła mu się praca, wieczorny posiłek jadali raz o piątej po południu, raz o siódmej. Ich pies otrzymywał swój posiłek zawsze o szóstej. Pani nie mogła zrozumieć, dlaczego pies nigdy nie żebrał przy stole, kiedy jedli wcześniej, natomiast zawsze dopominał się o jedzenie, gdy obiad był późno, już po porze karmienia, mimo że nigdy nic przy stole nie dostał.
Osobnik Alfa ma prawo do najlepszych kąsków i je pierwszy. Reszta stada zadowolić się musi tym, co pozostawi, a i to tylko do czasu, gdy zdecyduje się zjeść coś jeszcze
Kiedy rodzina siadała do posiłku pierwsza, pies — choć głodny — instynktownie wiedział, że musi poczekać na resztki. Kiedy pies jadł pierwszy, instynkt podszeptywał mu, że jako ważniejszy ma również prawo do pozostałych resztek, to znaczy do posiłku, który spożywała rodzina (patrz również pilnowanie pożywienia, rozdział 13).
Przeciąganie szmaty, starego paska, zabawki (wiele takich zabawek pojawiło się na rynku) — to jedna z najpopularniejszych zabaw z młodymi psami. Na ogół, zachwyceni zaangażowaniem i zajadłością naszego pupila, a także w poczuciu własnej przewagi fizycznej, pozwalamy mu wygrać w tej nierównej próbie sił. Nieco brutalne siłowanie się także bywa atrakcyjną zabawą dopóki malec, rozzuchwalony, nie zacznie kąsać zbyt mocno naszych rąk ostrymi ząbkami.
Polujące drapieżniki mają gięboko zakorzeniony instynkt unikania zranienia, toteż ustalanie stosunków dominacji-podporządkowania następuje na ogól w zabawie
Nie można uczyć szczeniaka, że zajadłe, połączone z szarpaniem warczenie przynosi zwycięstwo. On nie wie, że zaangażowawszy się w nieco brutalną zabawę, świadomie pozwoliliśmy mu wygrać.
Często klienci opowiadają mi o tym, że ich psy wyprzedzają ich na schodach i na podeście, z głową zwróconą w kierunku pana, oczekują aż ten wespnie się na górę. Patrząc na ogół pod nogi, rzadko rozmyślamy nad takim zachowaniem i ledwie je zauważamy. A jak ta sprawa wygląda z punktu widzenia psa?
U psowatych i wilków osobnik słabszy okazuje szacunek silniejszemu podchodząc ze spuszczoną głową i unikając jakiegokolwiek kontaktu wzrokowego.
Dla psa drzwi wejściowe mają zasadnicze znaczenie — stanowią wejście do gniazda. Korytarz przy drzwiach jest zazwyczaj wąski. Zdecydowanie
W życiu codziennym stado ma obowiązek okazywać szacunek przywódcy
za często słyszę o tym, jak to pies przepycha się w takim korytarzyku, wyprzedzając właściciela w drodze do drzwi. Na ogół kładzie się to na karb podniecenia psa procedurą wchodzenia do domu. Często taka opowieść wiąże się z historyjką o tym, jak ten pies jest leniwy. Ułożywszy się w drzwiach kuchni lub innym ruchliwym miejscu, ani drgnie, kiedy spróbować go przepędzić. Co najwyżej przeciągnie się i zamruczy. Zwykle właściciele rezygnują z przeganiania delikwenta i starannie obchodzą go dookoła.
Kiedy Alfa odpoczywa, pozostali członkowie stada pilnują, aby nic go nie niepokoiło. W wąskim przejściu stado rozstępuje się tak, aby Alfa mógł przejść pierwszy. Są to wspólne dla wilków i psowatych zachowania instynktowne. Jeśli się głębiej nad tym zastanowić, niewiele różnią się od ludzkich. Starszeństwo ma swoje przywileje.
W trosce o komfort korzystania z naszego serwisu chcemy dostarczać Ci coraz lepsze usługi. By móc to robić prosimy, abyś wyraził zgodę na dopasowanie treści marketingowych do Twoich zachowań w serwisie. Zgoda ta pozwoli nam częściowo finansować rozwój świadczonych usług.
Pamiętaj, że dbamy o Twoją prywatność. Nie zwiększamy zakresu naszych uprawnień bez Twojej zgody. Zadbamy również o bezpieczeństwo Twoich danych. Wyrażoną zgodę możesz cofnąć w każdej chwili.