Przykłady dobrobytu żydowskiego w Stanach Zjednoczonych są pospolite, ale słusznej nagrody przezorności i pracowitości nie należy utożsamiać z władzą...

Historia wymaga pasterzy, nie rzeźników.

Dobrobyt żydowski może osiągnąć każdy, kto zechce zdobyć go za te cenę za jaką zdobywają go Żydzi. Jest to zazwyczaj cena bardzo, bardzo wysoka. Ale żadnej chrześcijańskiej koalicji nie uda się w podobnych warunkach osiągnąć tej władzy, jaką zdobyli Żydzi, dlatego że chrześcijanom brak pewnej jedności współdziałania, pewnej konspiracyjności w dążeniu do jednego celu i spoistości natężonego nacjonalizmu, jaka charakteryzuje Żydów. Dla chrześcijanina jest niczym, że ktoś inny jest chrześcijaninem; dla Żyda to, że człowiek, stojący u jego drzwi jest Żydem, – znaczy niemal wszystko. Gdyby było potrzeba przykładu żydowskiego, dość przytoczyć Świątynię Emanuel w Nowym Yorku, która w roku 1848 mogła zebrać zaledwie 1520 dolarów na pokrycie swego budżetu, a która w roku 1868 następującym po wojnie domowej, zebrała 708 755 dolarów, jako opłatę za 231 ławek w synagodze. Zaś rozwój żydowskiego monopolu odzieżowego jako rezultat tejże wojny, może być przytoczony jako przykład dobrobytu plus władza narodowa i międzynarodowa.
Istotnie, powiedzieć można śmiało, że Żydom powiodło się wszystko, co przedsięwzięli w Stanach Zjednoczonych za wyjątkiem farmerstwa. Żydowskie wydawnictwa tłumaczą ten fakt tym, że zwykłe farmerstwo jest rzeczą, nazbyt prostą, by mogło zainteresować umysł żydowski. I że wobec tego nie zależy Żydom na tym, aby osiągnąć na tym polu powodzenie; że natomiast w mleczarstwie i hodowli bydła, gdzie `umysł" jego ma szersze zastosowanie, osiągnęli oni znaczne rezultaty. W różnych okolicach Stanów Zjednoczonych czyniono liczne próby zapoczątkowania żydowskich kolonii rolnych, ale dzieje ich są szeregiem niepowodzeń. Niektórzy przypisywali niepowodzenia temu, że Żydzi posiadają zbyt mało wiadomości fachowych do racjonalnej gospodarki rolnej, inni – ich niechęci do pracy fizycznej, jeszcze inni – temu, że rolnictwo nie posiada w sobie pierwiastków spekulacyjnych. W każdym razie stoi on wyżej w gałęziach pracy niewytwórczej, niż w zasadniczej wytwórczości. Niektórzy z badaczy tej kwestii stwierdzają, że Żyd nie był nigdy rolnikiem, lecz kupcem, czego jednym z dowodów jest wybór przez Żydów za kraj ojczysty Palestyny, stanowiącej wrota pomiędzy Wschodem i Zachodem, wrota, przez które przepływał cały handel świata.

`Kwestia żydowska istnieje zawsze. Próżno temu zaprzeczać... Kwestia żydowska istnieje wszędzie, gdzie tylko Żydzi mieszkają w dostrzegalnej liczbie. Gdzie zaś jej nie ma, tam przynoszą ją Żydzi w ciągu swych wędrówek. Dążymy oczywiście do miejsc, gdzie nie jesteśmy prześladowani, a tam nasza obecność wywołuje prześladowanie... Nieszczęśni Żydzi przenoszą obecnie antysemityzm do Anglii: wprowadzili go już w Ameryce".

Teodor Herzl: `Państwo żydowskie@, str. 4.

Rozdział IV
Kwestia żydowska – fakt czy urojenie?
Najważniejszą trudność w omawianiu kwestii żydowskiej przedstawia przeczulenie Żydów i nieżydów w tej materii. Istnieje jakieś nieokreślone uczucie, że nawet publiczne użycie słowa `Żyd" lub przedstawienie go w całej nagości w druku jest czymś niewłaściwym. Grzeczne omówienia jak `Hebrajczyk@ i `semita", z których obydwa zostały skrytykowane jako nieścisłe, pojawiają się nieśmiało, ostrożnie, jak gdyby ludzie wchodzili na jakieś zakazane drogi, dopóki jakiś odważny myśliciel żydowski nie przyjdzie na odsiecz, używając po prostu poczciwej starej nazwy `Żyd". Wówczas skrępowanie znika i atmosfera staje się lżejszą. Słowo `Żyd@ nie jest epitetem; jest to imię starożytne i czcigodne, które posiada znaczenie dla każdego okresu dziejów ludzkich, minionych, obecnych i przyszłych.

Przykłady dobrobytu żydowskiego w Stanach Zjednoczonych są pospolite, ale słusznej nagrody przezorności i pracowitości nie należy utożsamiać z władzą...

Serwis znalezionych fraz

Historia wymaga pasterzy, nie rzeźników.

Podstrony