Aby usprawnić proces pisania programów dla środowiska Windows powstały
systemy błyskawicznego projektowania aplikacji (ang. RAD – Rapid Appli-
cation Development).
Centralne miejsce w RAD zajmuje edytor kodu. W okienku edytora
wygenerowany jest szkielet programu, możemy go przystosować do naszych
celów. W szkielecie znajdują się zazwyczaj specyficzne dla danego RAD
dyrektywy (tak jak pokazano na przykładzie z RAD Borland Bulider 6)
//−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−
#include <v c l . h>
#pragma h d r s t op
//−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−
#pragma a r g s u s e d
i n t main ( i n t argc , char ∗ argv [ ] )
{
return 0 ;
}
//−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−
2.8. Środowisko programistyczne
39
Jest to poprawny program komputerowy, który nie robi nic. W programie
mamy trzy dyrektywy preprocesora.
Dyrektywa:
#include <v c l . h>
nakazuje dołączenie pliku nagłówkowego vcl.h. Przy pomocy dyrektywy
pragma:
#pragma h d r s t op
#pragma a r g s u s e d
przekazujemy kompilatorowi dodatkowe informacje. Pierwsza (ang. header
stop) mówi, że właśnie nastąpił koniec listy plików nagłówkowych. Użycie
drugiej (ang. argument used) zapobiega wyświetleniu ostrzeżenia, że argu-
ment funkcji main() nie został użyty. Mając tak przygotowane środowisko
możemy przystąpić to napisania pierwszego programu. Chcemy aby na ekra-
nie monitora był wyświetlony napis „Zaczynamy programowanie w C++
Builder”. Aby wyświetlić taki komunikat musimy napisać instrukcję:
c o u t << "Zaczynamy ␣ programowanie ␣w␣C++␣ B u i l d e r " ;
Wyświetlaniem napisów na ekranie zajmuje się klasa iostream. Klasa iostre-
am obsługuje podstawowe operacje wejścia/wyjścia wykorzystując mecha-
nizm strumieni (ang. stream). Do wysyłania danych do standardowego wyj-
ścia (ekran) służy klasa cout, do pobierania danych wejściowych ze standar-
dowego wejścia (klawiatura) służy klasa cin. Do obsługi strumieni potrzebne
są dwa operatory: wstawiania « i pobierania ». Należy zaznaczyć, że uży-
cie strumienia cout ma sens tylko w aplikacjach tekstowych. W aplikacjach
graficznych do wyprowadzania informacji potrzebne są inne mechanizmy.
Gdy odwołujemy się do strumienia cout, należy włączyć plik nagłówkowy
<iostream.h>. Wykorzystując edytor tekstowy piszemy tekst naszego pro-
gramu. Zazwyczaj usuwamy zbędne dyrektywy sugerowane przez RAD oraz
zbędne argumenty. Program po poprawkach przedstawiony jest na wydruku
2.1.
Listing 2.1. Pierwszy program testowy
1 #i n cl u d e <i o s t r e a m . h>
#include <c o n i o . h>
3
i n t main ( )
5
{
c o u t << " Zaczynamy ␣ programowanie ␣w␣C++␣ B u i l d e r " ;
7
g e t c h ( ) ;
return 0 ;
40
2. Wprowadzenie do programowania obiektowego
9
}
Po napisaniu tekstu programu możemy go wykonać. W systemach RAD
mamy do dyspozycji odpowiednia opcje menu (obsługa myszką) lub skrót
klawiszowy). Występująca w programie instrukcja
g e t c h ( ) ;
realizuje tzw. „przytrzymanie ekranu”. Bez tej instrukcji (albo innej np.
PAUSE) w większości RAD nie jesteśmy w stanie zobaczyć wyniku działa-
nia programu. Funkcja getch() odczytuje naciśnięcie pojedynczego klawisza.
Dopóki nie naciśniemy dowolnego klawisza, program jest wstrzymany, dzięki
temu możemy oglądać wynik działania programu na ekranie.
Tak napisany program powinien być zapisany na dysku w wybranym ka-
talogu. Podczas zapisywania projektu RAD tworzy różne pliki. Plik projek-
tu ( ang. project file) zawierają informacje potrzebne do generowania kodu
wynikowego. Plik źródłowy (ang. source file) o rozszerzeniu zazwyczaj .cpp