łania wykonawcy (np.: Steruj tak, żeby
kim brak rozwoju żeglarskiego danej
W konsekwencji określili cztery style
utrzymać zadany kurs).
osoby.
kierowania:
● S2 – konsultowanie – rolą kapita-
Chciałbym zwrócić uwagę na dwa ● S1 – instruowanie – przydziela-na/oficera w tym stylu, jest budowa-
częste błędy oceny poziomu gotowo-
jąc zadania, przywódca szczegółowo
nie i zwiększanie wiary we własne moż-
ści. Pierwszy polega na tym, że ba-
określa cele, pokazuje sposób wyko-
liwości osoby na poziomie R2. Nadal
zujemy na łatwo dostępnych infor-
nania i wspiera podczas początkowych
trzeba przekazywać dużo instrukcji
macjach (patent, staż, opinia z rejsu)
zmagań z problemami. Musi przeka-
i wyznaczać obszary kompetencji, lecz
i zakładamy, że kandydat posiada wie-
zywać informację zwrotną, gdyż osoba
warto zachęcać do proponowania spo-
dzę i umiejętności, które sami posia-
instruowana często nie wie, czy spra-
sobu wykonania zadania i współuczest-
daliśmy na tym samym etapie żeglar-
wy zmierzają w dobrym kierunku. Li-
nictwa w wypracowaniu decyzji. Trafne
skiej drogi. Nic bardziej mylnego! Nie
der powinien być gotowy do przeję-
propozycje należy zatwierdzać, lecz nie
ma bowiem gwarancji, że dana osoba
cia działań, gdy zadanie przerośnie
dopuszczać do realizacji samodzielnych
osiągnie nasz aktualny stopień rozwo-
możliwości osoby instruowanej. Styl
inicjatyw bez akceptacji. Bardzo istot-
ju. Drugi błąd popełniamy zakładając,
ten wymaga dużego osobistego zaan-
ne jest przekazywanie częściowej od-
że jeśli ktoś już pełnił określoną funk-
gażowania, a przede wszystkim ogro-
powiedzialności tak, aby osoba kiero-
ZAŁOGA
44
wana wiedziała, że jest odpowiedzialna
Przywództwo sytuacyjne wymaga od
systemy jednoznacznych komend
za efekty (np.: O 1430 wykonaj zwrot
kapitana umiejętności posługiwa-
i zwyczaj ich powtarzania podczas ma-
przez sztag). Nadal niezbędna jest sy-
nia się wszystkimi, przedstawionymi
newrów. Jednak nie w każdej sytuacji
stematyczna kontrola, choć już bar-
powyżej, stylami kierowania, co jest
zabezpieczą nas one przed problema-
dziej dyskretna. Zadania określone na
poważnym wyzwaniem. Najczęściej
mi z komunikacją.
poziomie działania lub efektów w za-
każdy z nas ma jeden styl jako natu-
W przypadku tak specyfi cznego ze-
leżności od kompetencji.
ralny i dobrze radzi sobie w tych sy-
społu jakim jest załoga jachtu, cieka-
● S3 – wspieranie – tu kapitan powi-
tuacjach, kiedy jego zastosowanie jest
wym zagadnieniem jest współudział
nien zachęcać osobę wspieraną do
właściwe. Elastyczność i umiejętność
załogi w procesie zarządzania rejsem.
podawania własnych rozwiązań i dzie-
dopasowania swego stylu do pozio-
Wydaje mi się, że autokratyczny styl
lić się swoim doświadczeniem, ale nie
mu gotowości załogi, jest warunkiem
pełnienia funkcji kapitana jachtu w rej-
poprzez instruowanie o kolejnych
efektywnej realizacji celów i dobrych
sach rekreacyjnych i komercyjnych od-
krokach, lecz raczej poprzez przykła-
relacji w załodze. Zwłaszcza w sytua-
szedł w przeszłość. Załoga, która
dy postępowania w innej podobnej
cji, kiedy nie wiemy do końca z kim
współuczestniczy w kosztach rejsu, mu-
sytuacji. Tu także jest miejsce na dys-
mamy do czynienia lub gdy prowadzi-
si współdecydować o tym dokąd płynie
kusje, a przede wszystkim zachęca-
my rejsy zawodowo i klient musi być
i w jakim stylu. Jednocześnie współ-
nie do własnej inicjatywy i stwarzania
zadowolony.
uczestnictwo w wypracowaniu decyzji
warunków do samodzielnego rozwią-
Wśród najczęstszych błędów przywód-
znacząco wpływa na zwiększenie stop-
zywania zadań. Nadal niezbędna jest
cy zdarzają się następujące przypadki:
nia zaangażowania w realizację rejsu.
kontrola, ale bardzo dyskretna, pozo-
■ brak systematycznej kontroli oso-
Na potrzeby żeglarzy można wy-
stawiająca wrażenie jej braku. Osobie
by na poziomie R1 – pozostawienie
różnić trzy poziomy partycypacji za-
wspieranej należy okazywać zaufanie
nowicjusza bez opieki,
łogi w zarządzaniu rejsem. Na naj-
i pełnić raczej rolę trenera niż sze-
■ nadmierna kontrola R4 – zabijanie niższym poziomie – informacyjnym fa. Wpieranie powinno powodować
inicjatywy i pomysłowości; brak za-
– członkowie załogi uzyskują informa-
przejście z poziomu R3 do R4 lub po-
ufania bywa przykry dla osób kom-
cje o decyzjach kapitana, bez możli-
wrót z R5 do R4. Zadania określone
petentnych i ambitnych,
wości ich kwestionowania i komento-