Historia wymaga pasterzy, nie rzeźników.


Mam nadzieję, że dotychczasowe wyjaśnienia uświadomiły Ci sposób, w jaki ta grupa presupozycji oddziałuje na umysł człowieka. Na wszelki wypadek zademonstruję jednak jeszcze kilka przykładów z różnych kontekstów, w których je wykorzystam:
 
Gratuluję, że zaczął pan lepiej dbać o przyszłość swojej rodziny.Kupując samochód z poduszką powietrzną, przestanie pan narażać codziennie swoje życie.Czy wciąż/nadal/jeszcze lekceważy pan bezpieczną przyszłość swoich dzieci, rezygnując z możliwości wykupienia polisy posagowej?Chciałbym, abyś przestała tak bardzo pragnąć kupić następną książkę na temat języka perswazji. 
Kolejna grupa struktur lingwistycznych, wykorzystujących presupozycje, dotyczy czasu. Wykorzystywane są następujące słowa i wyrażenia: „W CZASIE”, „PODCZAS GDY”, „PRZED”, „ZANIM”, „W TRAKCIE”, „PO”, „KIEDY”. Zanim jednak w pełni wyjaśnię Ci, w jaki sposób te wzorce językowe mogą zostać użyte do wywierania wpływu, chciałbym, abyś samodzielnie przeanalizował kilka przykładów znajdujących się poniżej i odkrył, jakie presupozycje są w nich ukryte.
 
Co będziemy jedli podczas dzisiejszej kolacji?Czy chciałabyś ubrać coś cieplejszego zanim pójdziemy na spacer?Kiedy już wyniesiesz śmieci z kuchni, to włącz telewizor.Podczas kolacji, opowiem wam o moim pomyśle.W czasie wieczornej przechadzki zobaczymy wspólnie zachód słońca. 
I jak Ci poszło? Zaraz się przekonamy. Zanim jednak, tym razem już wspólnie, odkryjemy ukryte przed świadomym umysłem w części z tych zdań treści, chciałbym, abyś w pełni uświadomił sobie to, jak obszerną wiedzę na temat metod perswazji już posiadasz i jeszcze zdobędziesz, niezależnie od rezultatów samodzielnej pracy, którą wykonałeś przed chwilą. Dobrze?
A więc zaczynamy:
 
Co będziemy jedli podczas dzisiejszej kolacji?
 
Jeżeli na świadomym poziomie osoba, której zadano to pytanie zacznie zastanawiać się, jakiej udzielić odpowiedzi, to będzie to miało sens tylko wtedy, kiedy na nieświadomym poziomie umysłu zaakceptuje ona fakt, że dzisiaj będzie jadła kolację oraz, że tę kolację będzie jadła z pytającym lub pytającą. A taka była ukryta intencja zadania tego pytania.
 
Czy chciałabyś ubrać coś cieplejszego, zanim pójdziemy na spacer?
 
W tym przypadku mechanizm oddziaływania na umysł jest analogiczny. Jeżeli ta kobieta, której zadano to pytanie zacznie zastanawiać się, co ciepłego mogłaby na siebie założyć, będzie to oznaczało, że nieświadomie zaakceptowała fakt, że pójdzie na spacer, niezależnie od tego, czy wcześniej taką ewentualność już rozważała, czy też nie. Presupozycją w tym zdaniu jest więc to, że pójdzie wspólnie na spacer z osobą, która zadała to pytanie.
 
Kiedy już wyniesiesz śmieci z kuchni, to włącz telewizor.
 
Wykorzystanie tego rodzaju zdania w stosunku do dziecka, które bardzo niechętnie reaguje na polecenie wyrzucenia śmieci, może być bardzo skutecznym rozwiązaniem. Jeżeli na poziomie świadomym zaakceptuje to zadanie odpowiadając: „Dobrze mamo/tato.”, to będzie to oznaczało, że zaakceptowało również czynność, którą ma wykonać najpierw, czyli wyrzucenie śmieci. Presupozycją w tym zdaniu jest więc to, że wyrzuci te śmieci.
Pozostałe zdania wykorzystują ten sam mechanizm, dlatego jestem w pełni przekonany, że samodzielnie odkryjesz, jakie presupozycje są w nich zawarte.
 
Następną grupę stanowią presupozycje oparte na świadomości czegoś. W tym przypadku, słowa i wyrażenia takie jak: „WIEDZIEĆ”, „ZDAWAĆ SOBIE SPRAWĘ”, „UŚWIADAMIAĆ SOBIE”, „ZAUWAŻAĆ” są użyte do tego, aby wykreować założenie, że treść pozostałej części zdania jest prawdziwa, np.
 
Nie wiem, czy uświadamiasz sobie fakt, iż to, czego właśnie się uczysz, zmieni twoje życie.
 
Jeżeli czytając to zdanie powiedziałeś sobie w myślach: „Tak, to prawda, uświadamiam sobie ten fakt”, to jest to sygnał, że Twój umysł na nieświadomym poziomie zaakceptował stwierdzenie, że to czego się właśnie się uczysz, zmieni Twoje życie. W tym przypadku, to właśnie ono jest presupozycją.
 
Czy już wiesz, o której godzinie spotkamy się dzisiaj na kolacji?