Istotny dla zrozumienia roli Komitetu w przyszłości jest fakt, iż
jedną z przyczyn jego powołania była idea stworzenia ciała doradczego dla
władz regionalnych i lokalnych. I w tym sensie będzie on niewątpliwie
wpływał na procesy umacniania samodzielności regionów i społeczności
lokalnych, a także przyczyniał się do umocnienia poczucia ich
przynależności do Unii.
Raport Grupy Refleksyjnej w małym stopniu odnosi się do przyszłych
zadań oraz roli Komitetu. Więcej miejsca autorzy Raportu poświęcają
konieczności zapewnienia Komitetowi lepszej łączności z Parlamentem
Europejskim, a także możliwości występowania przed Trybunałem
Sprawiedliwości w celu zagwarantowania Komitetowi jego prerogatyw oraz w
sprawach dotyczących przekraczania granic obowiązywania zasady
subsydiarności.
Instytucje uczestniczące pośrednio w procesie podejmowania
decyzji
Jeszcze inne instytucje, określone w Traktacie Rzymskim (o Wspól-
nocie Europejskiej), zasługują, jak się wydaje, na zainteresowanie, mimo iż
Traktat nie przewiduje ich bezpośredniego udziału w procesie podejmowania
decyzji. Są to: Europejski Bank Inwestycyjny, który działa w zakresie
wynikającym z Traktatu (art. 46i 198d-c) oraz załączonego do niego statutu,
a także nowo ustanowione (postanowieniami Traktatu Rzymskiego art. 4a oraz
105-109m, wprowadzonymi przez Traktat o Unii Europejskiej) - Europejski
System Banków Centralnych (ESBC) i Europejski Bank Centralny (EBC), które
będą funkcjonować na podstawie uprawnień opisanych w Traktacie oraz w
statutach ESBC i EBC - i powstaną zgodnie z procedurami określonymi w
Traktacie Rzymskim, oraz Komitet Walutowy - ustanowiony na podstawie art.
109c Traktatu Rzymskiego.
Europejski Bank Inwestycyjny jest bankową instytucją Wspólnot, która
ma się przyczyniać do zrównoważonego i stabilnego rozwoju wspólnego rynku -
w interesie Wspólnot Europejskich. Udziela on pożyczek i gwarancji,
umożliwiających finansowanie wszystkich sektorów gospodarki, służąc tym
samym pomocą słabiej rozwiniętym regionom Wspólnot. Ma także udzielać
pomocy finansowej przy modernizacji przemysłu i tworzeniu nowych miejsc
pracy oraz w przedsięwzięciach, których znaczenie leży w interesie nie
tylko jednego państwa członkowskiego.
Istotą działalności Komitetu Walutowego jest wspieranie koordynacji
polityk państw członkowskich w stopniu koniecznym do funkcjonowania rynku
wewnętrznego.
Komitet nadzoruje sytuację finansową i walutową państw członkowskich
oraz Wspólnoty Europejskiej, a także ogólny system płatności państw
członkowskich. W tych kwestiach przedkłada Radzie i Komisji stosowne
sprawozdanie oraz formułuje opinie.
Z dniem 1 stycznia 1999 r. Komitet ten ulegnie rozwiązaniu i zastą-
piony zostanie przez Komitet Ekonomiczno-Finansowy o rozszerzonych
zadaniach. Zostały one już w tej chwili określone w art. 109c Traktatu
Rzymskiego.
Europejski System Banków Centralnych będzie miał osobowość prawną;
jego przyszłą działalność określa statut, zawarty w Protokole dołączonym do
Traktatu o Unii Europejskiej, który szczegółowo reguluje kompetencje i
zakres działania ESBC i EBC, a także określa ich strukturę organizacyjną.
Głównym jego celem będzie utrzymanie stabilności banków centralnych
oraz przyczynianie się do sprawnego prowadzenia polityki nadzoru nad
instytucjami kredytowymi i stabilnością systemu finansowego.
Europejski Bank Centralny, z chwilą powstania, będzie mógł
przekazywać swe opinie właściwym instytucjom i organom Wspólnot, również
władzom krajowym, o wszystkich sprawach podlegających jego kompetencjom.
Zostanie więc on włączony do mechanizmu podejmowania decyzji we Wspólnotach
Europejskich (Unii Europejskiej). EBC, podobnie jak ESBC, będzie miał
osobowość prawną.
Powstanie on najpóźniej do 1 lipca 1998 r., ma odegrać pierwszo-
planową rolę w procesie realizacji końcowego etapu unii gospodarczo-
walutowej, ponieważ będzie on głównie upoważniał narodowe banki centralne
państw członkowskich do emisji banknotów we Wspólnotach. Banknoty te będą