_[UWAGA, przepisu ust. 1a-1c nie stosuje się do pojazdów
zarejestrowanych przed dniem 1 stycznia 1988 r. Do pojazdów
zarejestrowanych w okresie od dnia 1 stycznia 1988 r. do dnia 31 grudnia
2002 r. wymóg określony w ust. 1a-1c stosuje się od dnia 1 stycznia 2004
r. (na podst. Dz. U. Nr 216 z 2002 r., poz. 1825)
W stosunku do pojazdów zarejestrowanych w okresie od dnia 1 stycznia
1988 r. do dnia 31 grudnia 2002 r. używanych w krajowym transporcie
drogowym oraz niezarobkowym przewozie drogowym przepisy ust. 1a-1c
stosuje się od dnia 1 stycznia 2008 r., jeżeli pojazdy te nie były
dotychczas wyposażone w ograniczniki prędkości. Zastrzeżenia tego nie
stosuje się do pojazdów przewożących towary niebezpieczne (na podst. Dz.
U. Nr 149 z 2003 r., poz. 1451)]_
1a. Autobus o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 10 t,
samochód ciężarowy i pojazd silnikowy, o którym mowa w art. 2 pkt 35, o
dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 12 t, powinien być
wyposażony w homologowany ogranicznik prędkości montowany przez
producenta lub jednostkę przez niego uprawnioną, ograniczający
maksymalną prędkość autobusu do 100 km/h, a samochodu ciężarowego i
pojazdu silnikowego, o którym mowa w art. 2 pkt 35, do 85 km/h, tak aby
prędkość rzeczywista tego pojazdu nie mogła przekroczyć 90 km/h.
1b. Przepis ust. 1a nie dotyczy pojazdu:
1) specjalnego lub używanego do celów specjalnych Policji, Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Służby
Więziennej, Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i jednostek ochrony
przeciwpożarowej,
2) zabytkowego,
3) nierozwijającego, ze względów konstrukcyjnych, prędkości większej niż
odpowiednio określone w ust. 1a,
4) używanego do prowadzenia badań naukowych na drogach,
5) przeznaczonego wyłącznie do robót publicznych na obszarach miejskich.
1c. Minister właściwy do spraw transportu, mając na uwadze szczególne
zagrożenia występujące podczas przewozu towarów niebezpiecznych, może
określić w drodze rozporządzenia niższe niż ustalone w ust. 1a wartości
ustawień urządzeń ograniczających maksymalną prędkość pojazdów
przewożących niektóre towary niebezpieczne.
2. Urządzenia i wyposażenie pojazdu, w szczególności zapewniające
bezpieczeństwo ruchu i ochronę środowiska przed ujemnymi skutkami
używania pojazdu, powinny być utrzymane w należytym stanie oraz działać
sprawnie i skutecznie.
3. Urządzenia służące do łączenia pojazdu ciągnącego z przyczepą powinny
zapewnić bezpieczne ciągnięcie przyczepy o dopuszczalnej masie
całkowitej przewidzianej do ciągnięcia przez ten pojazd, uniemożliwić
samoczynne odłączenie się przyczepy oraz zapewnić prawidłowe działanie
świateł i hamulców, o ile przyczepa jest w nie wyposażona.
3a. Pojazd uczestniczący w ruchu powinien posiadać nadane przez
producenta, z zastrzeżeniem art. 66a, cechy identyfikacyjne:
1) numer VIN albo numer nadwozia, podwozia lub ramy,
2) numer silnika.
4. Zabrania się:
1) umieszczania wewnątrz i zewnątrz pojazdu wystających spiczastych albo
ostrych części lub przedmiotów, które mogą spowodować uszkodzenie ciała
osób jadących w pojeździe lub innych uczestników ruchu,
2) stosowania w pojeździe przedmiotów wyposażenia i części nie
odpowiadających warunkom określonym w przepisach szczegółowych,
3) umieszczania w pojeździe lub na nim urządzeń stanowiących obowiązkowe
wyposażenie pojazdu uprzywilejowanego, wysyłających sygnały świetlne w
postaci niebieskich lub czerwonych świateł błyskowych albo sygnał
dźwiękowy o zmiennym tonie,
4) wyposażania pojazdu w urządzenie informujące o działaniu sprzętu
kontrolno-pomiarowego używanego przez organy kontroli ruchu drogowego
lub działanie to zakłócające albo przewożenia w pojeździe takiego
urządzenia w stanie wskazującym na gotowość jego użycia; nie dotyczy to
pojazdów specjalnych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Policji,
Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu i Straży Granicznej,
5) wymiany nadwozia pojazdu posiadającego cechy identyfikacyjne, o
których mowa w ust. 3a pkt 1,
6) dokonywania zmian konstrukcyjnych zmieniających rodzaj pojazdu, z
wyjątkiem:
a) pojazdu, na którego typ zostało wydane świadectwo homologacji lub
decyzja zwalniająca pojazd z homologacji,
b) pojazdu, w którym zmian konstrukcyjnych dokonał przedsiębiorca
prowadzący działalność gospodarczą w tym zakresie.
5. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrami
właściwym do spraw wewnętrznych oraz obrony narodowej określi, w drodze
rozporządzenia, warunki techniczne pojazdów oraz zakres ich niezbędnego
wyposażenia.
6. Ministrowie obrony narodowej oraz właściwy do spraw wewnętrznych w
porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu określą, w drodze
rozporządzenia, warunki techniczne pojazdów specjalnych i używanych do
celów specjalnych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.
7. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, minister obrony narodowej,
minister właściwy do spraw finansów publicznych oraz minister
sprawiedliwości w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu
określą, w drodze rozporządzenia, warunki techniczne pojazdów
specjalnych i używanych do celów specjalnych Policji, Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej,
kontroli skarbowej, Służby Celnej, Służby Więziennej i straży pożarnej.
8. W rozporządzeniach, o których mowa w ust. 5-7, należy uwzględnić w
szczególności:
1) konieczność zapewnienia bezpiecznego korzystania z pojazdów,
2) zapewnienie możliwie najmniejszego negatywnego wpływu pojazdów na
środowisko,
3) przepisy i porozumienia międzynarodowe dotyczące pojazdów, ich
wyposażenia i części,
4) przeznaczenie pojazdów oraz sposób ich wykorzystania.
*Art. 66a.* 1. Cechy identyfikacyjne, o których mowa w art. 66 ust. 3a,
nadaje i umieszcza producent.