Historia wymaga pasterzy, nie rzeźników.


Przyklad:
Gdy myslisz o tym, ze stoisz pod prysznicem, a krople wody splywaja nie tylko po po-wierzchni ciala, ale i przenikaja przez nie, jak przez gabke - laczysz odczucie stanu re-laksu, który znasz, z obrazem wnikania wody w gabke, co ulatwi Tobie rozciagniecie odczucia i stanu relaksu w glab ciala.
13
Wykonujac cwiczenia relaksujace w pozycji stojacej, mozesz umiescic nadgarstki obydwu dloni w okolicy bioder lub posladków po obydwu stronach tulowia. Latwo bedzie wówczas rozluznic barki i ramiona. Lokcie sa caly czas skierowane na zewnatrz. Taka pozycja jest bar-dziej korzystna od tej z ramionami swobodnie opuszczonymi, zwlaszcza gdy cwiczenie trwa dluzej, unika sie bowiem niepotrzebnego nacisku na zebra.
Pozycja ta okreslana jest jako odpoczynkowa. Mozesz ja wykorzystywac, gdy poczujesz sie zbyt zmeczony, by kontynuowac bardziej wymagajace cwiczenia. Po pewnym czasie odpo-czynku w ten sposób, wrócisz do wlasciwych cwiczen.
14
Jesli utrzymanie pozycji stojacej przez dluzszy czas sprawia Tobie trudnosc, wykorzystaj wa-riant w pozycji siedzacej. Mozesz usiasc na krawedzi krzesla, lub glebiej, wykorzystujac oparcie, jesli tak bedzie Tobie wygodnie. Cala pozycja stanowi prosta modyfikacje wariantu stojacego pozycji odpoczynkowej. Stopy w dalszym ciagu rozstawione sa na szerokosc bar-ków, lekko rozchylone. Tulów naturalnie wyprostowany. W ciele odczuwany powinien byc taki sam stan wygodnego relaksu. Mozesz wykorzystac wyobrazenia, które ulatwia Tobie osiagniecie tego stanu.
Jesli jestes bardzo zmeczony, mozesz po prostu polozyc sie na lózku, na podlodze, czy na trawie, i wykonac cwiczenia w pozycji lezacej. Nogi sa naturalnie wyprostowane, stopy roz-stawione na szerokosc barków. By szyjna czesc kregoslupa znajdowala sie w naturalnej pozy-cji, zwykle potrzebne jest podlozenie czegos pod glowe. Ramiona i dlonie polóz na podlozu po obydwu stronach ciala. Jesli okaze sie to niewygodne, mozesz podlozyc cos pod ramiona. Tutaj mozliwe jest rozluznienie ciala wieksze niz w jakiejkolwiek innej pozycji. Dzieki doswiadczeniu tego odczucia latwiej bedzie uniknac nadmiernego napiecia w innych cwicze-niach.
W cwiczeniu tym czesto wykorzystuje sie wyobrazenie, ze Twoje cialo spoczywa nie na lózku, czy innym podlozu, ale jakby unosilo sie w powietrzu, lub w wodzie (tylko twarz wy-staje ponad powierzchnie, dzieki czemu mozesz swobodnie oddychac).
15
O QIGONG
Qigong obejmuje wiele róznych metod, o rozmaitym rodowodzie. Przez dlugie wieki historii Chin cwiczenia takie rozwijane byly w róznych srodowiskach. Stad mozemy mówic m.in. o systemach taoistycznych, buddyjskich, konfucjanskich, szamanskich, medycznych, czy tez praktykowanych przez adeptów sztuk walki. Metody te posiadaja zarówno cechy wspólne, jak i wyrózniajace - charakterystyczne dla okreslonego kierunku. Ostateczny cel praktyki moze byc róznie okreslany. Niektóre metody zmierzaja do osiagniecia harmonii z natura lub du-chowego oswiecenia, inne koncentruja sie na profilaktyce i terapii medycznej, pielegnowaniu zdrowia, kultywowaniu cielesnej i umyslowej harmonii, jeszcze inne stawiaja sobie za cel rozwój paranormalnych zdolnosci, sa tez takie, które koncentruja sie na rozwoju atrybutów lub umiejetnosci potrzebnych w walce.
Wsród rozmaitych tradycyjnych chinskich systemów cwiczen, które daly poczatek dzisiejszym metodom okreslanym wspólnym mianem qigong, jedne kladly nacisk na ruch, nazywano je zatem donggong (cwiczenia ruchowe), w innych koncentrowano sie na cwiczeniach medyta-cyjnych w okreslonych pozycjach, zaliczano je wiec do jinggong - cwiczen statycznych. Z bie-giem czasu upowszechnila sie praktyka lacznego wykorzystania w ramach jednego systemu cwiczen zarówno donggong, jak i jinggong.

Podstrony