Im więcej podniet do działania znajdš dzieci, im podniety te będš różnorodniejsze z punktu widzenia potrzeb zdrowotna-higienicznych i sprawnociowych, tym więcej majš szans wyżycia się ruchowego i pełnego kształtowania osobowoci.
Pamiętać należy, że dbałoć o wyposażenie przedszkola, to dbałoć o warsztat pracy i właciwš organizację procesu wychowawczego, dlatego też troska o wcišż lepsze i racjonalniejsze jego urzšdzenie musi mieć charakter _stałych i systematycznych staTBll.
Dla zapewnienia normalnej i sys (emfatycznej realizacji programu, niezależnie od stopnia organizacji placówki, iloci dzieci i grup, a także bez względu na to, czy warunki sš dobre, rednie czy skromne, każde przedszkole powinno posiadać:a) ogród przedszkolny z placem zabaw wyposażonym w odpowiednie urzšdzenia, 148.
b) salę zajęć zaopatrzonš w sprzęt, c) przybory i pomoce.
1.1.
Teren przedszkolny (ogród i plac zabaw)
Teren otaczajšcy przedszkole przez cały rok służy jako wybieg i miejsce swobodnych zabaw.
Jeżeli jest on odpowiednio urzšdzony, powińmy tu odbywać się różnorodne, zorganizowane i kierowane zajęcia typu dydaktyczna-wychowawczego.
Tu również w ciepłe dni jesienne, wiosenne i letnie następuje zbiórka dzieci i tutaj także, po podwieczorku, dzieci spędzajš czas przed udaniem się do domu.
Teren przedszkolny winien być odpowiednio duży (norma 12 m'na dziecko) i w sposób przemylany ciekawie urzšdzony.
Ze względu na bezpieczeństwo dzieci teren musi być ogrodzony i'zamknięty.
Uzupełniajšce ogrodzenie tworzyć powinien żywopłot, rzšd zasadzonych dookoła drzew lub krzewów, co przyczynia się do odizolowania obiektu od ulicy, a także stanowi pas zieleni pochłaniajšcy kurz.
Bardzo ważnš sprawš jest rozplanowanie i zagospodarowanie całej przestrzeni.
Gdy przedszkole prowadzi kilka grup dziecię-cych, najkorzystniej jest przewidzieć oddzielne kšciki dla każdej z grup.
W każdym przypadku konieczne jest oddzielne, spokojne miejsce dla dzieci z grupy najmłodszej.
Planujšc urzšdzenie terenu trzeba mieć na uwadze koniecznoć zapewnienia dzieciom przebywania zarówno na słońcu, jak i w cieniu.
W przypadku braku miejsc zacienionych, konieczne jest ustawienie latem parasoli ogrodowych, rozpinanie daszków brezentowych na słupkach, czy też wybudowanie przewiewnej altany.
Koniecznym elementem w ogrodzie jest duży trawnik o równej powierzchni, który służyć będzie do prowadzenia zajęć ruchowych.
Tu dzieci będš mogły swobodnie chodzić, biegać, siadać, klękać, leżeć, a nawet chodzić boso.
Tu również wygodniej będzie prowadzić zajęcia z takimi przyborami, jak:laska, drewniane obręcze, kršżki, które w sali sprawiajš wiele hałasu:czasem nawet użycie ich w pomieszczeniu stwarza momenty zagrożenia ze względu na liskoć podłogi, natomiast wykorzystanie ich na dworze eliminuje możlil 49.
wać wypadków i pozwala na wprowadzenie wielu urozmaiceń w zajęciach (np.toczenie, przeskakiwanie itp.
Niektórych ćwiczeń czy zabaw w ogóle nie powinno się wykonywać w sali (np.rzutów na odległoć ze starszymi dziećmi, skoku w dal, skoku wzwyż, biegów na szybkoć, w przypadku braku materaca-przewrotów itp) .
Trawnik jest więc, jak z tego wynika, urzšdzeniem uniwersalnym, niezastšpionym, przyrzšdem"i, jak to się często okrela, , zielonš salš".
W zwišzku z zagospodarowaniem i urzšdzeniem terenu przy przedszkolu, nasuwajš się jeszcze i inne problemy.
Ważnš sprawš jest nawierzchnia.
Idealnym wyjciem jest zapewne połšczenie dobrze ukorzenionej, trawiastej nawierzchni z wyasfaltowanymi dróżkami, placykami.
Nie wskazane jest żwirowanie cieżek.
Wysypywanie żużlem czy miałem ceglanym jest niedopuszczalne.
Stosowanie betonu czy płyt chodnikowych ograniczyć się musi do wyłożenia dojć i niektórych częci terenu.
Upadki-tak częste u dzieci-powodujš bolesne i głębokie zdarcia naskórka, poza tym bieganie, a zwłaszcza podskoki na twardym podłożu betonowym spłaszczajš wysklepienie stopy dziecka.
Utwardzona, ziemna nawierzchnia klepiskowa jest miękka, ale jest to jej jedynš zaletš.
Ziemna nawierzchnia brudzi ciało, ubranie, obuwie, uniemożliwia siadanie podczas zabaw i ćwiczeń, powoduje kurz gdy jest wyschnięta, podczas deszczu łatwo tworzš się na niej kałuże i błoto.
W suchej i ciepłej porze nawierzchnię klepiskowš trzeba często skrapiać wodš, czynišc to we wczesnych godzinach rannych przed przyjciem dzieci, a nawet powtarzać polewanie wielokrotnie w cišgu dnia.
Ważnym problemem jest zagospodarowanie ogrodu w różne urzšdzenia, przyrzšdy i sprzęt do zajęć ruchowych.
Podstawowymi urzšdzeniami winW być:przeplotnie, wspina lnie, zjeżdżalnie, drabinki, wieże z platformami i schodkami, płotki, daszki, chybotki, ważki, leżšce ńa ziemi pnie drzew, tunele utworzone z opon samochodowych lub rur, małe równoważnie, kosze do rzutów itp.
Niektóre przedszkola posiadajš uniwersalny przyrzšd o wszechstronnym zastosowaniu, sprowadzony z NRD.
Należałoby życzyć wszystkim przedszkolakom posiadania tego sprzętu, dajšcego wielkie miożliwoci różnorodnych zadań ruchowych.
150.
System konstrukcji oraz wysokoć przyrzšdów i sprzętu, podobnie jak materiał, z którego sš one wykonywane, bywajš'różnorodne.
Jedne z nich sš umocowane na stałe, inne przenone, składajšce się czasem z oddzielnych, ruchomych elementów.
Dla młodszych dzieci przyrzšdy muszš być oczywicie niższe, prostsze i stawiajšce mmiejsze wymagania.
Bardzo przydatne sš schodki z poręczami i małš ogrodzonš platformš, niskie ławeczki, kloce, niska zjeżdżalnia.
Urzšdzenia dla dzieci starszych i sprawniejszych powinny być przystosowane do ich poziomu rozwojowego, muszš wyzwalać w dzieciach inicjatywę, kształcić zaradnoć i odwagę, doskonalić przeploty, przedostawanie się pod lub ponad przeszkodami, przekraczanie z jednego sprzętu na drugi, wchodzenie i zsuwanie się po płaszczyznach pochyłych, ćwiczenie równowagi na podwyższonych i wšskich powierzchniach, stosowanie podporów, półzwisów, a także zwisów i hutania się w zwisie.
Oczywicie należy nauczyć dzieci samoochrony i przezornoci, przestrzegać przed ryzykanctwem, nie dopuszczać do wybryków i zabaw zagrażajšcych wypadkami.