, 1963)
Inne testy wykonaniowe to labirynty (zastosowane jedynie w WISC), wykrywanie, czego brakuje na poszczególnych obrazkach, składanie przedmiotów z elementów oraz szyfrowanie.
Podstawowe zdolności umysłowe. Chociaż niewątpliwie jest wiele sytuacji, w których przydatna jest znajomość ogólnego poziomu inteligencji danej osoby, określonego za pomocą ilorazu inteligencji, to jednak współczesne badania wykazały, że "inteligencja ogólna" reprezentowana wynikiem w postaci I.I., w rzeczywistości składa się z szeregu "inteligencji specjalnych", czyli |zdolności |podstawowych, które są względnie niezależne od siebie. U dwóch ludzi, którzy uzyskali ten sam I.I. może występować bardzo różny układ specyficzny zdolności i deficytów: jedna osoba może odpowiadać najlepiej na pytania wymagające rozumowania słownego i abstrakcyjnego, inna zaś najlepiej rozwiązuje zadania wymagające pamięci i sprawności motorycznej. Rycina 10.16 przedstawia profile sześciu podstawowych zdolności umysłowych w układzie typowym dla różnych zawodów.
Znaczenie I.I. dla zachowania. Jaka jest osoba, która ma I.I. równy 100?
Co osoba ta potrafi zrobić takiego, czego nie potrafi wykonać osoba mająca I.I. równy 70? Wykwalifikowani psychologowie, jak również nauczyciele i lekarze mający do czynienia z przypadkami odbiegającymi od normy, kojarzą się różne wartości I.I. z określonymi obrazami zachowania adaptacyjnego.
Konstruktorzy różnych testów sugerują rozmaite klasyfikacje I.I., zwykle w postaci kategorii, z których każda obejmuje pewien zakres ilorazów inteligencji. Znaczna większość ludzi ma I.I. w granicach od 84 do 116 na
skali Stanford-Bineta i uważa się ich za osoby posiadające |przeciętną inteligencję. Poniżej tego jest przedział, który określa się jako
|ociężałość |umysłową lub jako |granicę |normy; osoby należące do tego przedziału nie osiągają dobrych wyników w szkole, lecz mogą skończyć osiem klas i zwykle potrafią się same utrzymywać. Osoby z I.I. poniżej 68
klasyfikuje się zwykle jako |upośledzone |umysłowo, chociaż wiele z nich może utrzymywać się samodzielnie, podczas gdy niektórzy ludzie z I.I.
powyżej 68 przebywają w zakładach.
Osoby mające iloraz inteligencji |powyżej przeciętnego klasyfikuje się jako osoby o |wysokiej inteligencji; mogą one zostać prawnikami, inżynierami, nauczycielami itd. Osoby mające I.I. powyżej 132 są
|szczególnie uzdolnione; stanowią one grupę o najwyższych możliwościach, jeśli chodzi o osiągnięcia akademickie i abstrakcyjne myślenie.
Są to jedynie przybliżone klasyfikacje, oparte na wynikach w teście, który mierzy przede wszystkim zdolności potrzebne do pracy szkolnej.
Poziom, na którym poszczególne jednostki funkcjonują w rzeczywistości, zależy także od wielu innych czynników, takich jak ich motywacja, nawyki pracy, stawiane im wymagania, ich pogląd na własne zdolności oraz stopień, w jakim minione doświadczenia rozwinęły ich potencjalne możliwości.
Streszczenie rozdziału
|Osobowość można zdefiniować jako "ogólną sumę tych sposobów reagowania na innych ludzi (i obiekty) oraz sposobów wchodzenia z nimi w interakcje, które są charakterystyczne dla danej jednostki". W badaniach nad osobowością chodzi o wyjaśnienie zarówno podobieństw, jak i różnic pomiędzy jednostkami. Charakteryzujemy innych na podstawie stałości ich zachowania i prawdopodobnie skłonni jesteśmy spostrzegać w ich zachowaniu większą
|stałość niż ta, jaka w rzeczywistości występuje.
Wszyscy opisujemy ludzi, z którymi mamy do czynienia, na podstawie
|naiwnych |teorii |osobowości stworzonych metodą prób i błędów. Istnieją liczne, bardziej usystematyzowane, formalne teorie osobowości, wśród nich