Promocja ta będzie służyła wywiązaniu się z podpisanych przez Polskę
konwencji i umów międzynarodowych w sprawie ochrony środowiska, a w szczególności:
- Protokółu do Konwencji z 1979 roku (konwencja Genewska) w sprawie
transgranicznego zanieczyszczenia powietrza na dalekie odległości, dotyczącego
dalszego ograniczenie emisji siarki (drugi protokół siarkowy – 14.06.1994 r.),
- Ramowej Konwencji ONZ w sprawie zmian klimatu (16.07.1998 r. Kyoto)
87 Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 15 grudnia 2000 w sprawie obowiązku zakupu energii
elektrycznej ze źródeł niekonwencjonalnych i odnawialnych oraz wytwarzanej w skojarzeniu z
Rozdział 3- Analiza warunków rozwoju energetyki niekonwencjonalnej w Polsce
Strona 78
oraz uwzględnieniu postanowień Deklaracji Madryckiej pod nazwą: Plan działania
na rzecz źródeł energii odnawialnej w Europie - podpisanej w marcu 1994 r.88
Prawo energetyczne (art.19) nakłada na Zarząd gminy obowiązek opracowania
projektu do planu zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe, który
powinien określać (punkt 3) możliwości wykorzystania istniejących nadwyżek i lokalnych
zasobów paliw i energii, z uwzględnieniem skojarzonego wytwarzania ciepła i energii
elektrycznej oraz zagospodarowania ciepła odpadowego z instalacji przemysłowych. Istotą
jest, aby tych zapisów Prawa energetycznego nie odebrać jako „przykrego obowiązku”.
Planowanie energetyczne, skłaniając do identyfikacji i oceny lokalnych zasobów
energetycznych, stwarza w rzeczywistości szansę do ich wykorzystania i efektywnego
zagospodarowania. Cechą charakterystyczną źródeł odnawialnych jest ich lokalny
charakter. Dla planowania energetycznego na szczeblu lokalnym lub regionalnym należy
sporządzić własną mapę zasobów energii odnawialnych. Zasoby i potencjał tych źródeł
mogą być właściwe ocenione jedynie na tym poziomie. Również na szczeblu lokalnym
mogą być podjęte działania organizacyjne dla pozyskania surowców i produkcji energii.
Następne odniesienia w stosunku do OZE sformułowano w zadaniach Ministra Gospodarki
w zakresie polityki energetycznej, które obejmują m.in. przygotowywanie,
w
porozumieniu z właściwymi ministrami, założeń polityki energetycznej oraz
koordynowanie jej realizacji. Zgodnie z artykułem 15 Prawa energetycznego, założenia
te powinny być opracowane zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju kraju i określać
w szczególności: działania w zakresie ochrony środowiska oraz rozwój wykorzystania
niekonwencjonalnych, w tym odnawialnych źródeł energii.
Przesłanki rozwoju OZE znalazły wyraz w Założeniach polityki energetycznej
Polski do 2020 roku89, w przedstawionych strategicznych kierunkach działania państwa
w obszarze energetyki. Wzrost roli i znaczenia wykorzystania energii ze źródeł
odnawialnych w przyszłych bilansach energetycznych kraju, zgodnie z rezolucją Sejmu RP
z lipca 1999 r. będzie elementem strategii zarządzania energią i środowiskiem. Dotyczy
to również prezentowanej w Założeniach polityki energetycznej strategii decentralizacji
organizacyjno-technicznej systemów energetycznych. W myśl Prawa energetycznego
organy samorządu gminnego winny stać się aktywnym realizatorem polityki energetycznej
wytwarzaniem ciepła, a także ciepła ze źródeł niekonwencjonalnych i odnawialnych oraz zakresu tego
obowiązku.
88 ibid., Uzasadnienie, s. 6
89 Założenia polityki energetycznej Polski do 2020 roku, dokument przyjęty przez RM22 lutego 2000 r.
Rozdział 3- Analiza warunków rozwoju energetyki niekonwencjonalnej w Polsce
Strona 79
państwa. W wymiarze strategicznym oznacza to konieczność przebudowy dotychczasowej
filozofii rozwoju krajowego systemu elektro-energetycznego zorientowanego
na m.in. przyśpieszone wykorzystanie lokalnych zasobów energii, głównie odnawialnej
(biomasa, energia geotermalna), czy odpadowej. W Założeniach... postulowane jest
opracowanie projektu ustawy “o racjonalnym używaniu energii i odnawialnych źródeł
energii”. Ustawa uregulowałaby kompleksowo zasady prowadzenia polityki efektywnego
gospodarowania paliwami i energią. Powyższe sformułowania stwarzają ogólne ramy
formalnoprawne umożliwiające rozwój OZE, ale o nim nie przesądzają.90
Podstawową prawną regulacją rozwoju energetyki odnawialnej w Polsce jest
ustawa Prawo energetyczne i rozporządzenia wykonawcze do niej. Ustawa zaleca:
uwzględnienie odnawialnych źródeł energii w planach rozwoju przedsiębiorstw
energetycznych oraz w założeniach do lokalnych planów zaopatrzenia gminy w ciepło
energię elektryczną oraz paliwa gazowe przez zarząd gminy,
dopuszcza uwzględnianie wydatków ponoszonych na rozwój energetyki
odnawialnej w taryfach cen energii, urealnia ceny energii, co w efekcie ograniczyło
subwencjonowanie paliw kopalnych, a w dalszej perspektywie może doprowadzić
do włączenia w kalkulacje cen energii kosztów zewnętrznych (ekologicznych
i społecznych) tradycyjnego systemu zaopatrzenia w energię.
Można zatem stwierdzić, że ustawa Prawo energetyczne poprawia, aczkolwiek
w stopniu jeszcze niedostatecznym, warunki konkurencji sektora energetyki odnawialnej.
Rozporządzenie Ministra Gospodarki w sprawie obowiązku zakupu energii elektrycznej
i cieplnej ze źródeł niekonwencjonalnych oraz zakresu tego obowiązku reguluje