Historia wymaga pasterzy, nie rzeźników.

Przygotowanie polega na podtez kinetycznych lub nie posiadają warunków na efektywne sterowanie łużnym rozdzieleniu obu kości przedramię: n.; i .<-•'; • y/.o .>. :: :: \<;h przr- -
ruchami protezy. Protezy typu czynnego, zwane również kinetycznymi,
odpowiednie rozdzielenie grup mięśniowych. Zabieg ten jest dość trudsą standardowym zaopatrzeniem przy amputacjach w obrębie przedny technicznie i wymaga dużej dokładności. Wskazaniem do jego wyramienia oraz ramienia. Przy odpowiednim przygotowaniu pacjenta oraz konania są amputacje w obrębie przedramienia u niewidomych. Mimo
adaptacji konstrukcji możemy je również efektywnie zastosować w wyniewątpliwych walorów funkcjonalnych tego kikuta może on budzić sokich amputacjach obustronnych. Nie każdy jednak pacjent jest zdolny
zastrzeżenia od strony kosmetycznej. Dlatego też nawet sam Krukenberg
do dużego i długotrwałego wysiłku, związanego z opanowaniem sterowaskonstruował specjalną protezę dla tych, którzy odczuwają potrzebę nia protezą.
posiadania ręki w kontaktach z innymi ludźmi.
Protezy typu czynnego sÅ‚użą do wykonywania podstawowych czyn­
Przy amputacji w obrębie ramienia mamy na uwadze ogromne znaczeności życia i czynności związanych z pracą zawodową. Odtwarzają one nie długości kikuta i pełnego zakresu ruchów w stawie barkowym dia
funkcję amputowanej kończyny w stopniu odpowiednim do sprawości
kontroli ruchów protezy. Długi kikut ramienia stwarza dźwignię zdolną
ogólnej i aktywności użytkownika oraz poziomu amputacji i sprawności
do uniesienia całej konstrukcji protetycznej, ustawienia jej w pozycji
mechanizmów protezy. Kolejność uszeregowania tych zależności nie jest
dogodnej funkcjonalnie i wywołania efektywnego ruchu w jej stawi°
przypadkowa, lecz opiera się na wieloletnim doświadczeniu licznych
Å‚okciowym. Dla wyzyskania czynnego ruchu rotacji ramienia MarÄ…uardt
ośrodków zajmujących się protezowaniem kończyny górnej. Dlatego też
wykonuje osteotomię kątową kikuta kości ramiennej zyskując rodzaj
szczególny nacisk kładzie się na usprawnianie ogólne przed przystąpieniem do protezowania oraz ćwiczenia w posługiwaniu się otrzymaną protezą.
Proteza typu czynnego może uzyskiwać swą energię ruchową z różnych źródeł, znajdujących się w obrębie ciała lub poza nim. Może to więc być energia przenoszona na protezę drogą mechaniczną z kurczącego
się mięśnia tej samej kończyny, z jej ruchów w zachowanych stawach,
ruchów obręczy kończyny górnej, ruchów karku, tułowia. Może to być
energia pochodząca ze źródeł pozaustrojowych, jak sprężony dwutlenek
węgla, energia elektryczna.
Rzadko obecnie wykorzystywanym, niemniej wartym uwagi sposobem uruchamiania mechanizmu chwytnego protezy, jest mechaniczne Ryc. 59. Kikut Kruk.nb^ry.i.
przeniesienie przesuwu i siły kurczącego się mięśnia. Sauerbruch opraco-
101
Hyc. 60. Zasada sterowania prostujemy do tego celu ruch w stawie barkowym koÅ„czyny protezowanej, tezÄ… Sauerbruchd. — mechaniczruch w obrÄ™bie obrÄ™czy koÅ„czyny górnej.
no przeniesienie >iiy przesuwu
W protezach ramienia musimy uzyskać energię ruchową do zginania
kurczącego się mięśnia dwugłowego ramienia na końcówkę
stawu łokciowego i blokowania go w wybranej pozycji oraz do rozwiechwytną protezy w celu wyworania końcówki chwytnej. Dla skoordynowania tych ruchów i uzyskania łania efektywnego ruchu jej
efektywnej funkcji protezy konieczne jest uzyskanie co najmniej dwóch
źródeł energii kinetycznej. Źródła te staramy się najczęściej uzyskać
w obrębie obręczy kończyny górnej, wykorzystując ruchy zapewniająca
największy przesuw zakotwiczonej w pewnych punktach linki sterującej, połączonej drugim swym końcem z elementem ruchomym protezy.
Do sterowania protezą ramienia wykorzystujemy więc ruch unoszenia

Podstrony