Grimn. 14; Gylfag. 24.
— „pani pól": Thrym. 3; 11.
— Sessyrymnir — Gylfag.
— Brisingamen: Thrym. 12; 18; oddanie się Brisingom: Gylfag.
— Hildiswin: Hyndlul. 7.
— prekognicja: Thrym. 14.
— konkury Thryma: Thrym. całość.
— obudzenie Hyndli: Hyndlul. całość.
— ludzie w dziki: Hyndlul. 5;7-8;46.
— ołtarze i ofiary: Hyndlul. 10.
— córki: Gylfag.
Frigg (źródłosłów imienia niepewny, być może od stgerm. frija/friga — ukochana lub małżonka).
1. Saga; u Zachodnich Germanów: Frija (Ukochana); u Longobardów: Frea.
2. Asynja.
3. Pochodzenie nieznane, być może siostra Fulli (Obfitej; Fulli raczej nie uznawano za boginię); żona Ody na, a czasowo także jego dwóch braci: Wilego i We, oraz Ulla. Urodziła Odynowi Hóda i Baldra.
4. Opiekunka małżeństw, porodów i ognisk domowych. Być może też bogini nieba i chmur.
Otrzymała od Odyna dar wszechwiedzy i możliwość wglądu w przyszłość. Razem z nim sprawowała władzę nad bogami oraz czuwała na wieży Hlidskjalf. Dzieliła z nim pałac Sókkwabek w Asgardzie. Posiadała też pałac Fensalir, w którym tkała chmury.
Podczas dwóch długich nieobecności Odyna stała się najpierw równoczesną kochanką Wilego i We, a za drugim razem — Ulla. Frigg płakała tylko dwa razy: po śmierci Baldra i po śmierci Odyna. Anglosasi uważali ją za swoją specjalną opiekunkę — według nich była matką (a ojcem — Odyn) siedmiu władców, którzy założyli siedem (spośród ośmiu) królestw germańskiej Brytanii.
5. — siostra Fulli: Druga Przysięga Merseburska.
— wszechwiedza i prekognicja: Lokas. 29.
— pierwszy płacz: Yćluspa 34.
— drugi płacz: Wluspa 53.
— tronowanie na Hlidskjalfie: Grimn. prolog.
— Sókkwabek: Grimn. 7.
— Fensalir: Gylfag.
— kochanka Wilego i We: Lokas. 26; Gylfag.
Garmanagbis -> Defjun
Gefjun (stisl. gefjon — dawczyni).
1. Gefjon; u plemion nadreńskich: Garmanagabis (od stgerm. gabi — dawać)
2. Nie wiadomo, czy Asynja, czy Wanirka. Za tym drugim przypuszczeniem przemawiałyby jej powiązania z kultem płodności oraz „wrodzona" prekognicja.
3. Pochodzenie nieznane. Według jednych źródeł pozostawała dziewica, według innych urodziła czterech synów nieznanemu z imienia olbrzymowi oraz stała się żoną Skjólda, człowieka, założyciela duńskiej (historycznej) dynastii Skjóldungów.
4. Patronka dziewic, które po śmierci szły do jej pałacu. Być może też bogini urodzaju i płodności.
Patronka Zelandii: król Szwecji, Gylfi, przyrzekł jej tę część własnego kraju, którą zdąży zaorać w ciągu jednego dnia. Gefjun zaprzęgła do pługa swych czterech synów-olbrzymów i odorała Zelandię od Szwecji. Od tamtej pory utrzymywał się tam jej kult. Znała przyszłość.
Loki zarzucił jej, że oddała się jakiemuś śmiertelnemu młodzieńcowi za naszyjnik (być może przełożenie na Gefjun mitu o Freyi i Brisin-gach).
5. — patronka dziewic: Gylfag. 25.
— prekognicja: Lokas. 21.
— rodzicielka Skjóldungów: Ynglingasaga 5; Gylfag. l.
— zarzut Lokiego: Lokas. 20.
Gullweig: (od stisl. gul,l-veig — złoty napój lub stisl. gull-vig — złoty bój, lub goc. gull-weihs — złota wieś. W każdym z wypadków teonim związany ze złotem).
1. Heid (stisl. heidhr — wiedźma).
2. Wanirka.
3. ?
4. Bogini bogactwa, które sama symbolizowała — była żywym złotem. Dlatego też trzykrotnie odradzała się po tym, jak Asowie palili ją na stosie i przebijali włócznią (jak wieczne, niezniszczalne złoto). Za ten uczynek Asowie musieli Wanom zapłacić okup. Po wojnie Asów z Wa-nami Gullweig, jako bogini traci na znaczeniu, a potem nawet (być może już za czasów chrześcijaństwa) staje się uosobieniem demoralizującego pożądania i złej, kobiecej magii (stąd imię Heid). Znała przyszłość (jak wszyscy Wanowie).
5. — trzykrotne odrodzenie: Yóluspa 21.
— Heid: Yóluspa 22.
— okup: Yóluspa 23.
Gymir ->Aegir
Heid ->· Gullweig
Heimdall (stisl. Heimdallr — Początek Wszystkiego lub Heim-dall — Drze
BOGOWIE
147
wo Świata = Yggdrasill [ogólnie: podpora świata — patrz niżej funkcja Heimdalla jako strażnika Asgardu oraz rozdział O tym, jak świat wygląda: Jesion Yggdrasill]).
1. Rig (stisl. Rigr — być może pochodzi od ie. *reg — król; por. celt. rix, łac. rex, regis).
2. As.
3. „W wieków zaraniu" zrodzony przez dziewięć fal, córek Aegira i Ran (ojcem, prawdopodobnie, był Ody n). Ojciec trzech warstw ludzkości (pod imieniem Rig): niewolników (lub też chłopów-wyrobników, nie posiadających własnej ziemi), boendrów (wolnych rolników) i jarlów (możnowładców).
4. Bóg jasności i prawości. Strażnik Bifrostu (a zatem też Asgardu) oraz świątyń.
Po narodzinach, matki uodporniły jego ciało mocą ziemi, zimną wodą morską i krwią dzika.
Znakomicie widział i słyszał. Miał zdolność zmieniania postaci. Znał przeszłość i przyszłość. Sławny z powodu świetnego kunsztu wojennego. Uznawano go za najbogatszego z bogów.